Marathopita

Venkelkoek - (Μαραθόπιτα)

Ingrediënten

-         2 takjes venkel

-         een ons (klein zakje) spinazie of ruccola

-         500 gram + 2 eetlepels bloem

-         2 borrelglaasjes + 1 theelepel olijfolie

-         1 borrelglaasje raki

-         peper en zout

Bereiding

Meng de 500 gram bloem met de raki, de olijfolie, wat zout en wat lauwwarm water en kneed het tot een deeg.
Was de venkel en de spinazie, hak het fijn en doe er wat zout en peper, de theelepel olie en de 2 eetlepels bloem door.

Maak van het deeg balletjes ter grootte van een tennisbal. Maak een klein gat in het midden en doe daar een eetlepel van de groente in. Maak er weer een bal van en zorg dat de vulling goed bedekt is. Op een met bloem bestoven oppervlak ieder balletje met een met bloem bestoven deegroller uitrollen tot een dunne ronde plak ongeveer de grootte van een bord.

Smeer met een kwast allebei de kanten hiervan in met olijfolie en bak ze aan iedere zijde een paar minuten in een pan met een antiaanbaklaag totdat ze goudbruin zijn.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Bacchus biscuits

Bacchus koekjes μπισκότα Διόνυσου of Bacchus biscuits

Voor  25 koekjes

Ingrediënten

-         125 gram zachte boter

-         200 gram suiker

-         een eetlepel venkelzaadjes

-         snufje zout

-         1 ei

-         400 gram bloem

-         3 eetlepels kikkererwtenmeel (Besan)* 

-         1 ½ theelepel bakpoeder

Bereidingswijze

Meng met de mixer boter, suiker, zout, ei en venkelzaadjes in een grote kom.

Meng in een andere kom meel, kikkererwtenmeel en bakpoeder.

Als dat vermengd is, toevoegen aan het andere deeg.

Maak een grote deegbol, wikkel daar plasticfolie rond en stop die 24 uur in de koelkast. Dit is noodzakelijk vanwege het kikkererwtenmeel. Doe je dat niet, dan worden de koekjes brokkelig.

De volgende dag de oven voorverhitten op 190 graden.

Maak van de deegbol een lange rol, snijd daar stukjes van. Rol die in je handen zodat een bolletje wordt en de boter wat verwarmd wordt en druk ze dan plat. Leg ze op ruime afstand van elkaar op een bakblik met bakpapier. Druk ze vervolgens plat met een vlakke bodem van een glas. Ze mogen best dun worden.

Bak ze ongeveer 12 minuten totdat de randen bruin zijn en laat ze afkoelen op een rooster.

*te koop bij de toko en natuurvoedingswinkels, ook te maken door kikkererwten te malen

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

GESTOLEN VAN DE GODEN

Όλα μας τα 'παν οι σοφοί

και με το παραπάνω

κορώνα γράμματα η ζωή

μα εγώ το κέρμα χάνω

Βλέπω τους φίλους τους παλιούς

να λένε δεν πειράζει

ψυχή που δεν αμάρτησε

ποτέ της δεν αγιάζει

Είναι σκοτάδι μάτια μου

πάντα σ' αυτή την πλάση

μια χαραμάδα αφήνουμε

το φως για να περάσει

Να μπούνε χρώματα φωνές

όνειρα και ταξίδια

να κλέψουμε απ' τους Θεούς

πανάκριβα στολίδια

Μια ρουφηξιά είναι η ζωή

της άνοιξης μια μέρα

μια ανάσα ένας στεναγμός

στο δροσερό αέρα

Καραβοκύρισσα καλή

δώσ' μου την αγκαλιά σου

κι ας είναι δηλητήριο

στα χείλη τα φιλιά σου

Είναι σκοτάδι μάτια μου...

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

De wijzen hebben ons alles verteld

en nog meer aan mij

het leven tost kop of munt

maar ik raak de munt kwijt.

Ik zie mijn oude vrienden

ze zeggen me dat het er niet toe doet

een geest die geen zonde heeft begaan

krijgt nooit absolutie.

Het is donker mijn lief

het is altijd donker in dit universum

we laten een opening

om het licht er door te laten komen.

Om de kleuren binnen te laten, de stemmen

de dromen en de reizen

 om ons te laten stelen van de goden

waardevolle decoraties.

Het leven is een slok
op een dag in de lente
een ademtocht, een zucht
in de vochtige luchtstroom.

Goede vrouwe van het schip
geef me jouw liefkozing
zelfs als jouw kussen op de lippen 
dodelijk gif zijn.

Het is donker...

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

SWAMPPLANTS 1: MARATHON

Marathon, in het klassiek Grieks τό μάραθον ook wel τό μάραθρον, komt van het werkwoord μαραίνω, wat uitteren, maar ook afslanken betekent. Het is de naam van het plantje dat rijkelijk groeit in het moerassige gebied op iets meer dan 40 kilometer ten noordoosten van de stad Athene.
Marathon is venkel. De slag bij Marathon is dus de slag in het venkelveld. Venkel werd beschouwd als een stimulerend middel. Kauwen op venkelzaad onderdrukt het hongergevoel, een soort afslankmiddel (zie de betekenis van het werkwoord).
De stad Marathon, thans Μαραθώνας, werd dus genoemd naar de plaatselijke vegetatie. Het is niet zeker of het stadje al bestond voor de slag, of dat het pas daarna werd gesticht. In ieder geval, van het oude Marathon is niets meer over. Het stadje Marathonas heeft alleen moderne gebouwen. Waarschijnlijk is er niets meer over van de bebouwing uit de oudheid. 

Venkel in de Griekse mythologie

Bacchus met thyrsus door Leonardo da Vinci

De venkelstaf, thyrsus (Grieks: θύρσος), was het attribuut van de god Dionysos (Oudgrieks: Διόνυσος, Διώνυσος). 

De stok bestaat uit een lange venkelstengel met aan het uiteinde een dennenappel. De staf werd vaak versierd met klimop- of wijnranken. De staf kan ook gezien worden als een fallussymbool.

de diefstal van het vuur door Christian Griepenkerl

Een venkelstengel werd door Prometheus gebruikt om de mensen vuur te brengen. (Door de oude Grieken werden gedroogde venkelstengels, ingepakt in bast, gebruikt als een soort toorts om vuur te verplaatsen.)

Zeus was weer eens een keer boos op de mensen en strafte ze door hen het vuur af te nemen. Rauwe maaltijden en koude voeten waren een paar van de gevolgen daarvan.
De titanenzoon Prometheus, een goede vriend van Zeus, had medelijden met de mensen. Hij besloot ze te helpen. Hij stal enkele gloeiende kooltjes uit het godenvuur en gebruikte een venkelstengel om die naar de mensen te brengen.
Toen Zeus daar achter kwam, werd hij vreselijk kwaad op ‘dat titanenjong’ en besloot hem te straffen. Prometheus, de intussen niet meer zo goede vriend van Zeus, werd vastgeketend aan een berg in de Kaukasus, waar een arend elke dag zijn lever kwam eten. Die lever raakte nooit op, want ’s nachts groeide die gewoon weer aan.
Het loopt later toch nog goed af. Herakles mag hem bevrijden. Daarna werd waarschijnlijk de hand van Zeus weer geschud en verder niet meer gepraat over dat kleine akkefietje. 

Het venkelveld

Venkel groeit nog steeds volop in het moeras waar de veldslag plaatsvond. Maar toen ik ter plaatse was, in oktober, buiten het seizoen, was er niets meer te vinden.

Wat er wel volop stond, daarover meer in de volgende aflevering van SWAMPPLANTS.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Thalassa Thalassa

Θάλασσα, θάλασσα, τι μου ’χεις κάνει,

για σένα έχασα κάθε λιμάνι.

Σε γνώρισα μια Κυριακή πρωί

κάτω στο Πασαλιμάνι.

Στα θαλασσιά σου μάτια βρήκα

το πιο όμορφο λιμάνι.

Μα η δουλειά μου είναι ναυτικός

και αύριο σαλπάρω μοναχός.

Θάλασσα, θάλασσα, τι μου ’χεις κάνει,

για σένα έχασα κάθε λιμάνι.

Κι αν βρέθηκα μαζί σου μια βραδιά,

με τη μοίρα μου μαλώνω.

Σαν κύμα ταξιδεύω το ντουνιά

και, αγάπη, δε στεριώνω.

Η θάλασσα μου πήρε την καρδιά

κι εγώ ζωή δεν έχω στη στεριά.

Θάλασσα, θάλασσα, τι μου ’χεις κάνει,

για σένα έχασα κάθε λιμάνι.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Zee, zee, wat heb je met me gedaan,

dat ik je ben kwijtgeraakt in iedere haven.

Ik heb je leren kennen op een zondagmorgen

bij Pasalimani.

Ik heb jouw zee in je ogen gevonden

de allermooiste haven.

Maar ik ben zeeman van beroep

en morgen vaar ik alleen uit.

Zee, zee, wat heb je met me gedaan,

dat ik je ben kwijtgeraakt in iedere haven.

En als ik op een avond met jou aangetroffen word

ben ik in strijd met mijn lot

Als een golf beweeg ik over de wereld

en ik, liefje, blijf niet vastzitten op een plaats.

De zee nam mijn hart,

ik heb geen leven op het vasteland.

Zee, zee, wat heb je met me gedaan,

dat ik je ben kwijtgeraakt in iedere haven.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

de zee en de ballen van Poseidon

"De zee, de zee (θάλαττα, θάλαττα)", riepen Xenophoon en wat er nog over was van de 10.000 waarmee ‘De tocht van de Tienduizend’ ondernomen werd met als eerste doel wat te gaan vechten in Perzië om Cyrus in plaats van zijn broer op de troon te helpen en daarna, als tweede doel (doel 1 werd niet behaald, weliswaar werd de strijd gewonnen, doch Cyrus heeft nét niet de macht kunnen grijpen omdat hij op dat moment zojuist gesneuveld was) weer veilig thuis te komen, want die broer van Cyrus, Artaxerxes II, was niet écht blij met hun aanwezigheid in zijn land. Dit alles beschreven door Xenophoon in Anabasis (tocht naar het binnenland) en het vervolg daarop: Katabasis (tocht uit het binnenland), zie bovenstaande link.
Afijn, die aardig uitgedunde (rottigheid met boze bergstammen en wat winterse buien onderweg) 10.000 onder leiding van Xenophoon waren door het dolle heen toen ze eindelijk de zee zagen.
Bijna net zo blij was ik toen ik in de Baai van Marathon de zee van dichtbij zag. Omdat het weer niet echt warm en zonnig was (gelukkig geen winterse buien, noch boze bergstammen), was de Mediterranée aldaar ook niet echt ‘zó blauw, zó blauw’ te noemen.     

In deze baai kwam in augustus 490 BCE een Perzisch expeditieleger onder leiding van Darius I aan land met als doel Athene te verwoesten vanwege het feit dat ze steeds meer een bedreiging voor hen vormden. Volgens Herodotos kwamen hier in deze baai zo’n 600 triremen aan met ongeveer 26.000 strijders. 

In plaats van Perzische strijders of toeristen, lag het strand vol met zeeballen, vezels van een waterplant, Posidonia Oceanica, ook wel Neptunusgras genoemd, die door de stroming van het water op de zeebodem wat vervilt zijn en tot een dichte bal zijn gedraaid.
Ik had er graag een paar meegenomen, ik laat niet graag een strandvondst liggen, maar wist niet zeker of ze zouden gaan stinken. Aangezien ik het niet zag zitten om bijna twee weken lang rond te zeulen met de stinkende ballen van Poseidon in mijn bagage, heb ik ze maar laten liggen.
Maar... we hebben de foto’s nog.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪