De komkommer wassen en raspen. Het zout eraan toevoegen. Vijf
minuten laten staan in een vergiet, het vocht er goed uitdrukken met de hand en
weggooien. De knoflook raspen en deze samen met yoghurt, komkommer, azijn en kruiden
in een slakom doen. Dit tot een samenhangende massa roeren en beetje bij beetje
de olie toevoegen onder voortdurend roeren. Ongeveer een uur in de koelkast
laten staan voor het opdienen.
Na
een nachtje Iraklion vertrokken we naar Agios Nikolaos (Grieks: Άγιος Νικόλαος).
In het Nederlands Sint Nicolaas, genoemd naar, jawel, Sinterklaas. Het is dan
ook niet zo heel vreemd dat de plaatselijke feestdag op 6 december is.
Echt
in sinterklaasstemming waren we niet, het zonnetje scheen volop en op het
strand waren nog genoeg mensen hun bruine kleurtje aan het bijwerken.
Ons
hotel lag midden in de stad en aan het strand, beter kun je niet treffen.
En
de buurman, dat was ook een oude bekende: Odysseus. Het bleek daar een prima
plek voor een uitgebreide lunch.
Dan zit je buiten
het toeristenseizoen in een niet toeristisch hotel in een buitenwijk van
Iraklion en je wilt ergens gaan eten waar het niet op toeristen ingesteld is,
maar waar de locale bevolking zelf ook gaat eten.
Dan heb je het
geluk dat er slechts twee straten verderop zo’n restaurant is.
Dan kom je daar
binnen en ontdek je dat het net een McDonalds lijkt.
En dan merk je:
-de
locale bevolking komt hier inderdaad een hapje eten;
-het is
een fastfood restaurant;
-het is
een afhaal restaurant (maar ze bezorgen ook);
-de
kaart is volledig in het Grieks;
-ze
hebben hier naast hamburgers, pizza, pasta, en broodjes ook Griekse gerechten op
de kaart;
-ze
hebben er ook wijn en bier;
-het is
echt heel lekker;
-het is
er spotgoedkoop.
Hoe goedkoop?
Een halve liter
Heineken voor € 2,60, een halve liter Coca-cola voor € 1,50 en een glas Retsina
voor € 2,30.
Een dag eerder dan
gepland op Kreta vraagt wat improvisatie. Voor de overbruggende nacht hadden we
een hotelletje geboekt in de buurt van de luchthaven.
En dan zit je daar ineens in de namiddag, vermoeid van de reisbeslommeringen en van de indrukken eerder op de dag in het New Acropolis Museum, in de schaduw van een grote boom op Kreta aan de locale drank daar: raki (ρακί), ook wel Tsikoudia (τσικουδιά) genoemd.
Wat wij kennen als
kamerplant, groeit hier als boom: de ficus.
Het is slechts één
uur vliegen van Athene naar Kreta. Tijdens de vlucht een mooi uitzicht gehad op
diverse eilanden ver onder ons. Eigenlijk was alleen het eiland Santorini/Thera
voor mij duidelijk herkenbaar.
Afijn, een uur
vliegen plus de wachttijd op de koffers later sta je dus in het zonnetje buiten
de luchthaven van Iraklion een sigaretje te roken.
Deze luchthaven,
voluit: de Rijks Luchthaven Iraklion “Nikos Kazantzakis” (Kratikos Aerolimenas
“Nikos Kazantzakis”, Κρατικός Αερολιμένας Ηρακλείου “Νίκος Καζαντζάκης”), is vernoemd
naar de schrijver Nikos Kazantzakis (Νίκος Καζαντζάκης), die vooral bekend is door zijn boek ‘Zorba de Griek’.
Het boek is
verfilmd met in een van de hoofdrollen Anthony Quinn.
De film kende ik
al. Het boek had ik nog niet gelezen. Maar daar kwam snel verandering in, want in
een boekhandel in Agios Nikolaos kreeg ik van mijn reisgenoot een Engelstalige
versie.
Nogmaals bedankt, O., het boek was
prachtig!
Tot slot een
citaat van Kazantzakis uit zijn Ascetica/de redders van God (Ασκητική.
Salvatores Dei), dat ook op zijn grafzerk staat:
“Ik hoop niets. Ik
vrees niets. Ikbenvrij.”
“Δεν ελπίζω τίποτα. Δε φοβούμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος.”
Everyone says he longs at heart for Shangri-La But that it's a nowhere-land, after all How I wonder why no one tries to sail out Looking for a strange paradise
In my dreams, I've seen people there Exchanging words of love and care In the bright sunbeams they're dancing with the birds And they're singing all day long beside the streams
One day, someday You'll surely find me sailing away For the white beach of the promised land Now here we stand Oh, in the burning sunset Talking only of the promised land I'm gland to know now I am not the only one I've got nice friends who share dreams with me We are so young; we've got some magic powers We are nourishing like flowers Oh, let us wait until the day comes when we will all Sail across the deeper blue sea In our dreams , we've seen people there Exchanging words of love and care In the bright sunbeams, they're dancing with the birds And they're singing all day long beside the streams One day, someday You'll surely find us sailing away For the white beach of the promised land. ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪