holy plants 1: heilig boontje

Moe en voldaan na de marathondag en een nachtelijke rondrit door duister Athene namen we nog een afzakkertje in de hotelbar. Het was toch onze laatste nacht in die stad, dus maakte het niet echt uit dat we de gehele voorraad metaxa opmaakten. Als knabbeltje daarbij de plaatselijke ‘sligromix’, bestaande uit pindas, amandelen, pistachenootjes en kikkererwten.

Na een prima nachtrust en ontbijt begonnen we aan de akropolisdag.

De akropolis wordt ook wel de heilige rots genoemd. En behalve oog voor alle antieke tempels, heb ik ook oog voor alles wat er groeit en bloeit. En ik neem, als het kan, overal zaadjes van mee.

Op de hellingen van de akropolis had ik al snel wat gevonden. Een klimplant met peulen. Die plant had geen bloemen meer, dus moest ik maar afwachten wat het zou kunnen zijn.


Dit voorjaar heb ik ze in potten gezaaid. Al snel begonnen de plantjes te ontkiemen en blad te vormen. Het bleek een bonensoort te zijn. Rode stengels en bladnerven en purper/roze bloemen die zacht zoet geurden. De peulen die in de nazomer kwamen kregen ook een rood randje. 

Grappig is, dat wanneer het zonnetje schijnt, de bladeren naar elkaar toe klappen en, wanneer het donker is, de bladeren naar beneden gaan hangen.

Mijn boontje heeft ook een naam: Dolichos lablab, ook wel hyacinthboon genoemd.

Het is een plant die oorspronkelijk uit de tropen komt, maar in ons land slechts éénjarig is. Tenzij je die binnen zet als het in het najaar koud wordt, zoals ik heb gedaan. En inmiddels is dit heilige boontje binnen zelfs al aan een tweede bloei begonnen. 

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪